Extreme arbeid

In India is arbeid goedkoop, dat resulteert in het creëren van banen waar we in Nederland dergelijke functies alleen vinden in de meest bizarre omstandigheden. Bizar kan in dit geval tweeledig worden uitgelegd, enerzijds zeer luxueus en anderzijds ongelooflijk mens onteerend. Twee voorbeelden hiervan;

1. Mumbai is een stad waar het stoffig is, maar eenmaal per jaar trekt de moesson voor drie maanden over de stad heen. Hiervoor is een riolering aanwezig, momenteel wordt er ook naarstig nog verbeterd aan dat systeem. Maar wat gebeurd er als er veel vuil op straat ligt en je afvoer diep en breed is dan vult dat zich in 9 maanden redelijk op met vuiligheid. Dat komt de afvoer van water niet ten goede, dus dat moet worden schoongemaakt. Dit gebeurt door mensen, momenteel zie je overal stoepen waarvan de putdeksels op zijn en er metalen bakken uitgetild worden die dan weer door een ander persoon worden geleegd op een grote hoop.
2. De lift is bij ons een gemak om geen trappen te lopen, dat is hier ook het geval. Maar een lift knopje indrukken dat kom je in de Westerse wereld alleen tegen als je in een ongelooflijk prijzig hotel verblijft en wellicht als je in het meest luxueuze appartementen complex woont. Wij woonden niet overdreven luxueus, maar hadden wel een lift boy, Radju. Een hele leuke aardige en behulpzame jongen, spreekt inmiddels steeds beter woordjes Engels en regelt ook bepaalde kleine dingen zoals de krant.

Bijgevoegd een foto van Carmen en Kirsten met Radju, bij de lift natuurlijk.

303 dozen

Ons huishouden is weer eens ingepakt, alles zit in 303 dozen. Niet allemaal van hetzelfde formaat, de boekendozen zijn de kleienere, de piano is de grootste en ook de zwaarste! Deze laatste is zelfs in een houten bekisting gegaan zo ook een tweetal andere kunststukken die we graag weer heelhuids terug zien. Niet dat we de overige eigendommen niet waardevol vinden, maar sommige daarvan zijn makkelijker vervangbaar. Morgen zal alles worden overgepakt in de zeecontainer, een grote (40 foot). Als alles volgens plan verloopt gaat de container volgende week maandag de boot voor zijn 21 daagse tocht naar Rotterdam . Een en ander zal afhangen van 'customs' alhier, er zijn 5 werkdagen nodig om een container het land uit te krijgen, je zou toch verwachten dat iets een land uitkrijgen niet veel papierwerk met zich meebrengt, maar dat zal wel mijn simpele gedachte zijn...
Bijgevoegd een aantal foto's van ons huis voor de verhuizing, tijdens en nadat alles weg was. Wij zijn inmiddels in de afscheids 'mode' beland.

Inpakken

Terwijl de wolken zich beginnen samen te pakken en steeds zwaarder worden gaan we er nog even vanuit dat de regen zich nog een aantal dagen niet laat zien. De luchtvochtigheid is al duidelijk aan het stijgen en daarmee ook de kans op schimmel bij onvoldoende ventilatie. Dit is dan ook de reden dat wij onze spulletjes zo snel mogelijk in de container de zee op willen hebben, want hoe minder het blootgesteld wordt aan die luchtvochtigheid hoe beter. Vorig na onze 8 weken afwezigheid en het aanlaten van ventilatoren, airconditioning en een lieve schoonmaakster die wekelijks alles naliep, vonden we nog steeds een substantiële hoeveelheid blauw uitgeslagen 'dingen'. Dus zijn we drie weken voor vertrek begonnen met verhuizen. Al met al is de verwachting dat de verhuizing zo'n 60 dagen gaat duren! We wonen nu in een 'service' appartement van het Grand Hyatt. Op 8 juni vliegen w naar Brussel vanwaar we naar Bergen op Zoom gaan om daar dan ook weer in een 'service' appartement te wonen. We moeten immers wachten tot de container in Nederland is en dat alles is ingeklaard. We geven regelmatig af op de bureaucratische werkwijze van de Indiërs, papiertje hier, formuliertje of 3 daar, maar vrezen dat Nederland niet onder doet! We weten nu al dat een air-container via de snelste route er zeker 1,5 week over doet om door de douane heen te komen. Die snelle route is dan ook weer afhankelijk van het aanleveren van de juiste papieren... Afijn dat voor later, nu eerst hier. Afgelopen zaterdag zijn we onze eerste kleine verhuizing begonnen, alle spullen die we in de air-container willen stoppen en alles dat in de handbagage mee gaat is verhuisd naar ons nieuwe onderkomen. Gisteren zijn ze begonnen ons huis in Quantum Park in te pakken, helaas niet letterlijk dat zou een stuk makkelijker zijn. Inmiddels is de woonkamer grotendeels tot doos geworden en zullen vandaag de slaapkamers veranderen in dozen. Het blijft een raar idee al je eigendommen ingepakt te zien worden en naar we verwachten straks ook weer uitgepakt. Gelukkig zijn container schepen niet echt piraat gevoelig! We gaan de komende dagen vrolijk verder en hopen dat alles op donderdag in de vrachtwagen zit. Dan wordt het naar het 'warehouse' gereden om overgepakt te worden in de container, die kan namelijk niet bij ons de straat inrijden!
Wordt vervolgd...

Een goede impressie van Mumbai

Recentelijk heeft de heer Tony Papa van het bedrijf Conceptually Speaking een promotie film voor school gemaakt. Daarnaast heeft hij tijdens zijn verblijf in Mumbai ook beelden op straat gemaakt, zie hieronder hoe hij Mumbai weergeeft. Aram en ik vinden het een zeer waarheidsgetrouwe weergave van deze aparte stad.

Klik op de volgende link:
http://www.facebook.com/v/60496458868

Swim gala

1 Mei, de dag van de arbeid. In veel landen een vrije dag, zo ook in India. School maakt daar handig gebruik van om een speciale dag te plannen, dan kunnen ook veel vaders bij de festiviteiten aanwezig zijn. Het 'swimgala' was gepland voor vandaag. Dit is de afsluiting van de zwemlessen die de kinderen tijdens hun PE lessen in het afgelopen schooljaar kregen. Het is een feestelijke, gezellige en niet competatieve afsluiting. Er waren enkele drijvende opblaasspeeltuigen in het zwembad gelegd. De kinderen klommen hier overheen. Daarnaast lieten ze zien wat ze geleerd hadden, de schoolslag, borstcrawl en rugslag kwamen voorbij op het niveau dat bij je past. De kinderen genoten om dit aan de ouders te laten zien, menig ouder had graag een duik in het zwembad willen nemen, de zon brand er flink op los, maar dat mocht de pret niet drukken.