Hobbelig ritje

We zitten momenteel op 12 km hoogte van onze eerste etappe. Als het goed is landen we over een kleine 45 minuten in Singapore. Met een uur vertraging, maar dat is bijna te verwaarlozen als je zag met hoeveel bakken het in Mumbai uit de hemel kwam zetten. Dat betekende tijdens het opstijgen al veel turbulentie en luchtzakken. Niet het meest leuke, maar goed je weet dat opstijgen in deze hoosbuien jaarlijks gebeurt en met dit nieuwe vliegtuig (Airbus A 330-200) gaf dat verhoudingsgewijs weinig problemen. Maar turbulentie hebben we de hele vlucht ondervonden, het was daarboven op die 12 km flink aan het rommelen.Onze vlucht was gepland om 23.30, aan dat soort tijdstippen wen je ook, vanuit Mumbai vertrekt bijna alles ergens in het holst van de nacht,is namelijk er fijn voor de aankomsttijd,'s morgen vroeg. Helaas is die tijd voor kindren niet ideaal te noemen. Gelukkig waren Carmen en Kirsten eerder op de dag al zo moe dat ze geslapen hadden en het dus vol hielden tot in het vliegtuig. Kirsten is de makkelijke slaper, beweegd af en toe wat in haar stoel maar blijft slapen en gaat ook niet huilen. Carmen en Orla hebben wat meer moeite. Als ze de slaap eenmaal te pakken hebben gaat het goed, maar na een paar uurtjes worden ze toch iets teveel wakker en hebben ze er geen zin meer in. Dat resulteert dan in schootzitten, Carmen bij mij op schoot, maar dat vond Orla eigenlijk niet geod toen ze dat eenmaal doorhad, dus die mocht met haar hoofd op mijn been liggen. Inmiddls ligt Carmen bij aram op schoot te slapen, ze gleed van mijn schoot af en eerlijkheidshalve moet ik bekennen dat 22 kg best waar begint te worden.Dit alles betekent dat ik zelf weinig tot niet geslapen heb, we gaan straks in het hotel maar proberen dat een beetje in te halen.We zijn nu over dat we de leuke nieuwe kleine pc moet sluiten, vanwege het landen.

Vietnam en Singapore here we come.

Deze zomer geen Nederland als vakantie bestemming. Woensdag 11 juni vertrekken we laat in de avond richting Singapore, daar komen we dan donderdagochtend vroeg aan. Die dag moeten we een aantal dingen doen, zoals naar het kantoor van Dow om Arams werkspullen neer te zetten, naar het appartementen complex waar wij later in de vakantie verblijven om een extra koffer neer te zetten die we niet mee willen nemen naar Vietnam en we moeten een aantal dingen aanschaffen. Immers de volgende dag vertrekken we voor ruim drie weken naar Vietnam, we vliegen naar Ho Chi Minh (voorheen Saigon) om daar Masjka´s ouders, zus en vriend te ontmoeten. Met zijn allen vliegen we die dag nog door naar Hanoi, de hoofdstad. Na een aantal dagen Hanoi gaan we een nachtje naar de Halong Bay, varen tussen de rotsen en aldaar op een boot slapen. Daarna gaan we naar het midden van Vietnam, Hue en Hoi An, daar zijn we een lange tijd en nemen we ook afscheid van ouders en zus met vriend. Zij gaan dan door omdat ze reeds een week eerder vertrokken zijn. Na onze strandvakantie in Hoi An gaan we door naar Ho Chi Minh om ook die stad te bekijken. Daarna vliegen we op 7 juli terug naar Singapore alwaar we een maand zijn. Aram gaat dan werken op het kantoor aldaar en ik ga me vermaken in een stad waar wel makkelijk leuke dingen te doen zijn met de kinderen. We kijken erg uit naar de vakantie, zijn benieuwd naar het ontdekken van een nieuw land en hopen lekker tot rust te komen in Singapore. Tijdens onze vakantie zullen waar mogelijk het web/log bij houden.
Wij wensen iedereen alvast een hele mooie vakantie toe met veel nieuwe indrukken en passende weersomstandigheden.

Vrijwilligers werk

Recent hebben wij gehoord dat alleen de stad Mumbai al 66.000 NGO’s kent. Je vraagt je dan af waarom er dan toch nog zoveel niet geregeld is voor de immense groep armen in deze stad. Ergens gaat er dus iets mis, dat is waar Atma Mumbai om de hoek komt kijken. Adrienne is samen met Haylee (Lee) drie jaar geleden een NGO gestart die de vooruitgang van partner NGO’s als doel heeft. Zij waren erachter gekomen, mede door zelf werkzaam te zijn bij veel NGO’s, dat er niet met een visie gewerkt wordt, er niet structureel over de toekomst wordt nagedacht en dat de geldelijke voorziening ineens een groot probleem kan zijn. Atma Mumbai, wat soul van Mumbai betekent, helpt NGO’s door hen drie jaar te ondersteunen zodat zij ‘sustainable’ zijn voor de toekomst. Hun aanbod bestaat uit een consultant die samen met de NGO een heel plan doorwerkt om te komen tot een daadkrachtige organisatie die bestaanrecht heeft en kan behouden. De consultant wordt ondersteund door vrijwilligers, zij gaan voor een minimum van drie maanden werken bij de NGO om de plannen uit te voeren. Mocht je meer willen weten van Atma Mumbai dan verwijzen wij je graag door naar hun web-site: http://www.atmamumbai.org/.
Zelf zijn we ook betrokken bij deze organisatie, ten eerste omdat we hun werk door een maandelijkse donatie steunen. Ten tweede omdat we Adrienne als een welkome gast onderdak bieden wanneer zij haar werkzaamheden als directeur uitvoert. Ten derde door de cash flow te archiveren van alle gelden die van de Nederlandse rekening hier worden uitgegeven. Ik weet niet hoe accountants in Nederland gewend zijn hun papieren administratie van hun klanten te krijgen, maar ongetwijfeld niet in het Hindi, op een minuscuul papiertje geschreven (dat dan weer op een grotere geplakt moet worden anders past het niet in de archiefmap) en meestal met minder zoekwerk naar de oorsprong. Naast dat zij middels sponsor marathons, maandelijkse donaties en andere activiteiten geld binnen krijgen, mogen zij ook een bedrag uit verkoop verwerven. Dit is voor hen dus de sjaal/pashmina verkoop in Nederland. Eens in de zoveel tijd wordt er hier in India groots ingeslagen, deze sjaals worden, in kleine hoeveel heden, via vrijwilligers naar Nederland gebracht, je mag tenslotte niet met 80 sjaals op schiphol aankomen en zonder blikken of blozen zeggen dat je die alleen voor familie hebt gekocht. Daarnaast heeft een vrijwilliger ook nog zijn eigen bagage en mag je ook nog steeds niet meer dan 20kg mee nemen. In Nederland zijn er een aantal mensen die deze sjaals doorverkopen, bv. aan vriendenclubs etc. Mocht je je nu aangesproken voelen en denken nou daar wil ik ook wel aan meehelpen dan moet je ons dat laten weten, Atma zou graag hun netwerk van verkopers uitbreiden.

Vakantie

Jawel onze kinderen hebben sinds afgelopen woensdag 4 juni officieel ruim 9 weken vakantie!! Hiervan gaan wij er niet veel in Mumbai doorbrengen, niet echt de stad om iets te doen met de kinderen en al helemaal niet tijdens de monsoon.
Maar even terug naar afgelopen woensdag want dat is toch een aparte dag. Als je naar een gemiddelde school kijkt zal het feit van vakantie hooguit met zich meebrengen dat er wellicht 1 tot 2 kindjes na de vakantie niet meer terug komen omdat ze zijn verhuisd, dat een leerkracht een andere baan heeft is al helemaal niet te bedenken. Bij een internationale school ligt dat anders, van de gehele populatie zal ongeveer 1/4 na de vakantie niet meer hier zijn, dat betekent dus dat je op je laatste schooldag afscheid neemt van elkaar. Je weet immers niet of je die mensen ooit nog weer zult zien, natuurlijk houdt je met diverse vrienden contact, maar de grote meerderheid ken je te vaag om echt mee in contact te blijven. In Carmens klas is er in mei al een meisje vertrokken, terug naar Singapore. Carmen was daar echt verdrietig over, maar gelukkig kunnen we haar opzoeken als we in Singapore zijn. In Kirstens klas gingen twee kindjes weg op de laatste schooldag en dat vond ze helemaal niet leuk. Natuurlijk blijven het kinderen en zijn ze na een uurtje lekker spelen het voorval te boven, maar onthouden doen ze het wel. Soms kun je na verloop van tijd ineens een opmerking krijgen over die persoon. Anders is ook dat er een aantal leerkrachten en ondersteunend personeel weggaat. Zo ook het hoofd van de lagere school, we schijnen er een heel goede voor terug te krijgen en we gunnen Joe zijn nieuwe uitdaging van het opzetten van een lagere school in Boedapest, maar toch. Gelukkig vertrekken de juffen van Carmen en Kirsten niet, maar wel een juf die in de tweede les gaf. Dus als Carmen volgend schooljaar komt is de kans aanwezig dat ze bij een juf komt die nog niet eerder op de school heeft gewerk. Dat heeft het afgelopen jaar ook geen probleem opgeleverd, alle leerkrachten gaan voordat school aanvangt een week in training en nemen dan het hele jaarplan door.
Het leuke is dat je na een vakantie dus weer een heleboel nieuwe gezichten ziet en weer een heleboel nieuwe vrienden maakt die weer een heleboel verhalen te vertellen hebben.
Maar nu gaan we eerst vakantie vieren !!!!!!

Monsoon (Moesson) is begonnen!

Na 2 dagen een buitje in de avond bleef het gister avond langer regenen en vanochtend om 7.00 uur begon het alweer te regenen. Het bleef gedurende de hele dag regenen, en hoewel nog niet in een heftigheid die het kan hebben, was de consensus onder de collega's dat de monsoon begonnen is. Ik zeg consensus, want vorig jaar heb ik gemerkt dat het begin van de monsoon weliswaar voorspelt wordt, maar dat een goede definitie over waarneer hij begonnen is ontbreekt. Dat komt wellicht door het nagenoeg afwezig zijn van weersvoorspellingen. Vandaag heb ik daar met collega's weer heftig over gediscussieerd. Allereerst was er een veelbelovend E-mailtje van 1 van de collega's die schreef over de plannen voor de picknick met de groep aanstaande Zondag. Hij schreef: "Het regent en de voorspellingen zijn ook slecht...." Ik gelijk naar hem toe, waar haal je die voorspelling vandaan? in de hoop een webpagina te krijgen. Maar helaas, dit was via een vriend van een vriend die bij het metereologisch instituut werkt. Dus wel een goeie eenmalige voorspelling, maar niks blijvend bruikbaars. Ik heb vandaag ook beweerd dat ik nog nooit een weerbericht op televisie heb gezien (en dat is waar!), hetgeen tot heftige reacties leidde. Ze beweerden dat die elk uur voorbij komen, in een bewegende balk op de nieuwszenders met de huidige temperaturen in de belangrijke plaatsen. Ik uitgelegd dat een weersvoorspelling iemand is die dingen laat zien op een kaart. Nou ja dat was er ook, maar 1 keer per dag op 1 zender 's morgens tussen 7 en 8. Dat ik kan ik in anderhalf jaar zappen dus best gemist hebben! Tenslotte waren ze het ook met me eens dat in de krant ook geen weerplaatje staat, hoogstens in de monsoon een wijkgebonden neerslag voorspelling in text vorm. Regen is al even onvoorspelbaar als alle andere onderdelen hier, misschien dat er daarom geen markt is voor weerberichten. In de rest van de wereld is juist dat onvoorspelbare reden om er dagelijks over te berichten.

Chor bazaar

Adrienne kent Mumbai vrij goed en zo kwamen we tijdens het uitwisselen van plaatsen die leuk of interessant zijn om te bezoeken uit op Chor bazaar ook wel de ‘dieven markt’ genoemd, Chor betekent dief in Hindi.
‘This is Mumbai’s famous Thieves Market where bargain-hungry tourists rummage for Ming vases and Muranos at throwaway prices. The main avenue is Mutton Street, flanked by rows of little antique shops that look like musty attics and sell just about anything from old ship parts, grandfather clocks and gramophones, to crystal chandeliers and old English tea sets. Others offer authentic Victorian furniture, wonderful for browsers, antiquarians and restorers. Although bargains are sometimes staggering, most of the shop owners are pretty street smart and could easily take a self-styled aesthete for a ride, so brush up on your art before you go.’
Vorige week vrijdag togen we voor een eerste keer die kant op, samen, want Aram houdt niet echt van dit soort vreselijk drukke straatjes, waar mannetjes continue achter je aan lopen om hun waar aan te prijzen om voor omzet te zorgen. Wat wij ons niet realiseerden was dat het een Moslim deel is en daar is op vrijdag veel gesloten, de echte vlooienmarkt zat er nu, dus de straatjes waren smaller gemaakt vanwege alle kleden met koopwaar uitgesteld op de grond. Het is sowieso een gebied waar je alleen kunt wandelen, auto’s komen er niet, ondanks dat de straten breed genoeg zijn, maar dat is wel prettig, dan heb je tenminste niet ook nog eens getoeter. Naast dat er dus veel kleden te vinden waren (met koopwaar) waren enkele niet Moslim winkels wel open, dit waren met name de lampen winkels en een enkel winkeltje dat werkelijk waar alles aan curiosa verkocht wat je je kunt indenken. Heel leuk om allemaal te zien, maar aangezien ik echt gingen voor de meubels die dag dus niets gekocht.

Adrienne moest voor Atma nog sjaals pashmina’s kopen. Deze kunne zij met een leuke winst in NL verkopen, via een vrienden netwerk, dus aan ons de kunst om zo’n 80 sjaals te zoeken. Daarvoor heeft ze een adresje van een ‘tussenman’ dus kun je de sjaals echt voor een prikkie kopen. Nadat we ruim een uur bezig waren geweest met Atma shoppen hebben we voor onszelf ook nog een paar hele mooie aankopen gedaan.

Ik zal een collage maken van de sjaals en die fotograferen, dan weten jullie wat jullie missen. Natuurlijk kun je altijd contact opnemen met Atma om ze via hen te kopen, een volgende keer vertellen we daar meer over.
Na de sjalen man dus door gegaan naar Mutton street. Nou daar kon ik mijn hart ophalen, we hebben ongeveer driekwart straat afgestruind in meubel winkeltjes en een enkele curiosa shopje. Je moet goed zoeken, kijken rondsnuffelen, dingen optillen, naar een volgende winkel gaan, nou ja verzin maar wat je wilt om datgene te vinden dat je echt mooi vindt. De prijs ligt beduidend lager dan in Europa, of het allemaal echt is of namaak dat moet je aan de kenner overlaten, maar daar ging het mij ook niet om. In de tweede winkel trof ik een mooie schommelstoel aan die op een veranda thuishoort, nee dat hebben we niet, maar het idee is wel leuk toch? Tevens had hij een paar leuke handdoekrekken. Omdat ik eigenlijk op zoek was naar een dekenkist alleen maar geïnformeerd naar de prijs, tja €150,- is niet duur, maar toch, dus maar even gelaten voor wat het was. Na een aantal dekenkisten gezien te hebben liep ik tegen een hele mooie, weliswaar vrij grote aan, die is het dus geworden. Daarnaast ook een leuke lamp voor op een veranda en mijn schommelstoel aangeschaft. Daarnaast nog een leuk gangkastje met spiegel en kam-laatje en het handdoekenrek. Alles wordt nu nog mooi gemaakt, opgelapt of krijgt een nieuwe zitting en rugleuning en dan zal alles eind van de week geleverd worden. Al met al met hier een daar wat pingelen, hulp van de Hindi sprekende Adrienne ben ik voor een € 300,- geslaagd. Ik ben helemaal blij, waar we het neer gaan zetten is wellicht nog een kleine puzzel, maar voordat we ooit weggaan ga ik zeker terug voor die schitterende lakenkast, eventueel een mooi bed of iets anders waarvoor we in de rest van de wereld waarschijnlijk wel heel wat meer zouden moeten neertellen als je dat aan je huisraad wilt toevoegen.

Eigen Taal

Kirsten is gisteren (zaterdag) bij een kinderfeestje geweest van een klasgenootje. Een Engels gezin en toen ik Kirsten in het Nederlands aanspoorde om te bedanken. Kwam het gesprek weer eens op de 2 talen. En dan besef je weer wat een beetje privacy een eigen taal nog biedt in India. Als je personeel (inclusief chauffeur) goed engels spreekt, dan ben je als paar alleen in je eigen slaapkamer nog zonder anderen om je heen. Wij hebben dus het Nederlands om in langere autoritten, ongestoord prive zaken te kunnen bespreken.
Carmen en Kirsten spelen onderling wel Engels. Dat was vorig jaar al zo en toen duurde het in de zomervakantie in Nederland en Spanje ongeveer 3 tot 4 weken voordat ze onderling weer in het Nederlands communiceerden. Ik ben benieuwd hoelang dat deze zomer zal duren, als ze tenminste nog terug omschakelen.
Met de combinatie van de 2 talen, maken ze soms ook een eigen taal. Sinds een maand beginnen Carmen en Kirsten veel zinnen in het Nederlands met ‘Wat over’, een vorm van vertaling van ’How about’. Wij waren niet alert genoeg, de eerste paar keer klinkt het grappig. Het was echter heel snel structureel, en dat proberen we er nu weer uit te krijgen. Het nadeel (en we staan open voor suggesties) is dat ‘How about’ niet in het Nederlands makkelijk 1 op 1 te vervangen is.
Voor Orla is de taalontwikkeling ook echt anders gegaan tot nu toe dan bij haar zussen. Ze is laat gaan praten maar wel met basis woorden in zowel Nederlands als Engels. Ze kan heel goed iets na zeggen. Dus als je iets tegen haar zegt, is herhalen met goede uitspraak geen probleem. Ze heeft wel (denken wij) meer moeite met het benoemen van dingen (zoals kleuren) doordat bijna alles 2 namen heeft. Heel schattig is dat Orla 2 systemen heeft, dus als je een vraag in het Nederlands stelt, krijg je ook in het Nederlands antwoord. Stel je gelijk daarover heen de vraag nog eens in het Engels, krijg je ook in het Engels antwoord. En tegen Prescilla praat ze ook alleen maar Engels. Naar ons toe wil ze nog wel eens wat woorden lenen uit het Engels in een Nederlandse zin.