Vriendjes

Ja je leest het goed, dachten we voorlopig nog van vriendjes verlost te zijn, als we de sportleraar mogen geloven moeten we ons toch een andere mening toedoen. Het betreft Kirsten, ze heeft nooit veel zin in PE (Physical Education ofwel sport) en 's morgens speelt zich een klein drama af als mevrouw haar PE kleding aanmoet, dit is kleding van school met een lange/korte broek in zwart met een blauw en rood stuk op de pijpen en een rood/blauw t-shirt. Daarnaast gaan de sportschoenen natuurlijk aan. Regelmatig is het huilen bij het zien van de kleren, want ze vindt ze eigenlijk helemaal niet mooi! Sowieso is de uitroep 'nee hè, niet weer PE' gebruikelijk. Dus tijdens de schoolavond voor ons gisteren maar eens even aan Coach Dax gevraagd hoe het met Kirsten en PE ging. Overigens de meest lieve sportleraar die je je kunt voorstellen en erg goed met jonge kinderen. Hij vertelde dat Kirsten soms wel eens aangeeft dat ze geen zin heeft, hij laat haar dan niet zomaar op de bank zitten maar zoekt een activiteit die haar wel aanspreekt wat ze dan als alternatief mag doen. Nu deden ze van de week het spel 'stuck in the mud', er wordt tikkertje gespeeld en als je getikt bent moet je met je benen wijd gaan staan zodat iemand eronderdoor kan kruipen en dan mag je weer meedoen. Nou Kirsten vond het niets, maar Jaden was ook niet te porren voor dat spel, dus mochten ze met z'n tweetjes een balspel te doen. Later in de les was er een spel waarbij twee teams gevormd moesten worden en dat ontlokte Kirsten tot het zeggen van 'can I be in the same team as Jaden, because he is my first boyfriend'. Navraag bleek dit te bevestigen, 'ja mama, Jaden is mijn eertse vriendje dat ik op school heb'.

Er is er één Jarig ...

Groot feest natuurlijk vandaag, want Carmen wordt 7. Gisteravond kon de slaap maar moeilijk gevat worden, want ja het is niet nogal wat, verjaardag vieren, 7 jaar oud zijn, cadeautjes krijgen telefoontjes plegen, skypen.... Ja het is een drukke dag en dan moet je ook nog gewoon van 8 tot 3 naar school. Zoals gebruikelijk hebben we de cadeautjes in bed uitgepakt, dat alleen nam al een goede 45 minuten in beslag, want naast de gebruikelijke papa, mama, Kirsten en Orla cadeaus zijn er ook altijd post cadeaus. Dus alles bij elkaar is Carmen gruwelijk verwend, een kleine greep hieruit:

• Leesboekjes, zowel Engels als Nederlands
• Spelletjes; The game of Life (levensweg), loco aanvullingsboekje
• Sieraden, armband, haarelastiekjes, tasje en bedeltje
• DVD, de kleine prinses en speelt ook een beetje in India
• Knutsel spullen, vrienden flesjes, stempels, stickers en aankleedpoppen

Gisteren waren de cupcakes al gemaakt, cakejes met glazuur, een bloem erop en sprinkels erover, alles roze en die waren erg in trek in de klas. Daar waren we aan het eind van de ochtend, waar we eerst zagen hoe alle kindjes uit Carmen's klas haar iets vertelden over wat zij leuk vinden aan Carmen en wat hun herinnering aan haar is. Carmen wordt vooral gezien als een heel lief meisje dat altijd klaar staat een ander te helpen met een grote glimlach op haar gezicht! Nou wat wil je nu nog meer horen. Vandaag niet met de bus naar huis, maar mama gaat ze halen, waarna we thuis taart eten en gaan zingen voor haar. Daarna zijn alle telefoontjes ingepland, van kwart over 4 tot kwart over 5 met een kwartier spreektijd!! Daarna staan er pannenkoeken op tafel, die vanavond helaas zonder ouders gegeten moeten worden, wij worden namelijk op school verwacht. Het is curriculum night, wat betekent dat we te horen krijgen van de leerkracht wat er dit jaar aan bod komt. Daarnaast kunnen we alle special teachers (vakdocenten) ontmoeten en ondanks dat we inmiddels al veel weten, is het toch fijn om voor dit specifieke jaar nog weer eens uitleg te krijgen.

Terug naar School (2)

Ook Carmen is weer naar school volgens het regenboogsysteem. Voor Carmen zijn eveneens 12 blokken ingebouwd voor speciale vakken. Hier komen ze, voorzien van commentaar:

• 3 keer PE (gym) wat gebeurt in door de school aangeleverde tenues lekker fel rood en blauw met een korte broek en een lange broek. Bij Carmen vallen de 3 lessen dit jaar in 3 opeenvolgende kleuren, dus dat wordt snel wassen dit jaar! Vorig jaar was dat beter want toen viel dat om de dag.
• 3 keer French (Frans!) ja dat lees je goed, hadden wij ook niet verwacht maar Carmen kwam thuis met 'Bonjour' na de eerste dag.
• 2 keer Art en 2 keer Music
• 1 keer Tech (op de computers)
• 1 keer Library

De rest van de dag is voor Carmen ook al veel meer gestructureerd. Uiteraard is er lezen, schrijven en rekenen, meestal gerelateerd aan een PYP (Primary school Years Programme) thema, ze beginnen met het thema gezond eten! Carmen zal vanaf komende week ook dagelijks 20 minuten huiswerk mee krijgen van school, iets dat wij vroeger pas ergens in de vierde of vijfde klas kregen. Ook al zijn we hier nu anderhalf jaar en is dit het derde schooljaar waarmee te maken krijgen, het blijft speciaal als je het intikt. Daar komt nog bij dat ik ze 's morgens wegbreng en dat ze met de schoolbus een rit van ~30 minuten door een wereldstad maken om weer naar huis te komen. Inmiddels zijn ze ouder en reizen ze samen. En dat is fijn, want Kirsten heeft er nooit een probleem van gemaakt, maar als ouders hebben we ons echt wel eens afgevraagd of we er goed aandeden toen ze 3 en half was en praktisch alleen zat in die bus terug.

Terug naar school

Spandoeken hangen hier uiteraard niet over de weg. Vooral niet omdat alleen de Amerikaanse school nu het nieuwe schooljaar ingaat. De rest van de scholen hier heeft zijn zomervakantie in de zomer (en dat is hier mei en juni). Carmen is naar "Grade Two" en Kirsten naar "KinderGarten" hetgeen overeenkomt met groep 4 en groep 2 in het Nederlandse systeem. De klassen zijn klein 15-16 leerlingen met 2 leerkrachten. Daarnaast zijn er 2 speciale "vakken" per dag. Dat is niet per weekdag, maar volgens een cyclus van 6 (regenboog-)kleuren. Die cyclus hangt bij ons op de koelkast in de keuken, zodat we 's morgens kunnen kijken wat de speciale vakken van de dag zijn. Voor de blog van vandaag die van Kirsten, voor haar zijn de speciale vakken:

• PE (gym, in de grote Multi Purpose Hall) 3 keer per week, in een deel van het jaar wordt dit vervangen door zwemmen in het zwembad op het terrein van de school.
• Art (lekker knutselen in een knutsel lokaal) 2 keer per week.
• Music (in het muziek lokaal) 2 keer per week.
• Host Country Study (Basis in Hindi en veel aandacht voor de Indiase feesten, de ene les is echt aan cultuur besteed de andere les is Yoga) 2 keer per week.
• Tech (Met computers werken in het computerlokaal), 2 keer per week.
• Library (lezen in de bibliotheek en 2 boeken mee naar huis nemen) 1 keer per week.

Bovendien heeft Kirsten op de paarse dag nog "Show en tell" waarbij je iets mee mag nemen om over te vertellen. Een soort voorloper van de spreekbeurt, maar dan lekker informeel. Kirsten heeft nu Ms. Radha, en die heeft Carmen ook een half jaar in haar klas gehad. Zij wist ons gisteren al te vertellen dat de 2 veel verschillen, maar dat wisten wij natuurlijk al.
Kirsten vindt het erg leuk, ze kent nog een groot aantal kindjes van vorig jaar, maar ook de namen van de nieuwe kindjes komen voorbij in haar verhalen. Alleen in dat opzicht al is Kirsten anders, als je vraagt wat ze die dag heeft gedaan komt er eerst een denkfrons op haar gezicht en vervolgens kan ze je precies vertellen wat ze hebben gedaan. Gisteren waren ze naar het science lab geweest en daar hadden ze regen gemaakt, van heel veel stoom, die komt dan samen in de wolk en als die te zwaar is dan gaat het regenen. Dit is de korte versie, maar Kirsten kan het heel mooi met handgebaren duidelijk maken en ze verteld het zo dat het duidelijk is dat ze het ook snapt.

Radio Olympia

Een volle week geen blog, dat moet een reden hebben! Inderdaad, als echte sportliefhebber volg ik de olympische spelen, en dat kost best veel tijd. Niet alleen tijd, het kost in india ook best veel moeite! Er is van de ~80 zenders op televisie slechts 1 zender die het uitzendt. En dat gebeurt op niets minder dan amateuristische wijze. Een paar mensen in de studio praten alle gaten dicht, met oude en verkeerde feiten. Tussendoor zijn er beelden geleend van een Nieuw-Zeelandse zender, die volledig willekeurig geschakeld worden. Wij (een westerse zender) zouden het niet in ons hoofd halen om weg te schakelen bij het schoonspringen als alleen de bovenste drie nog hun laatste sprong moeten maken. Of een 10-tal minuten van het midden van een hockey wedstrijd laten zien. 'S avonds laten ze soms een paar gouden momenten zien van 36 uur oud. Gelukkig is er de techniek. En na anderhalf jaar India ben ik deze weken een enthousiast luisteraar van radio 1 (via het internet) en strak volger van de sport actualiteiten via nu.nl. Dus wel Jack van Gelder bij radio Olympia. Maar Mart Smeets mis ik nu toch wel!

Omroep installatie

Toen ik vorig jaar tijdelijk verantwoordelijk was voor EH&S (Environment, Health and Safety) heb ik in het gebouw waar we met zo'n 1000 man werken gepleid voor een omroep installatie. Dit om bij een brandalarm te kunnen aangeven of dit vals was of niet. Die installatie is er gekomen en de duidelijkheid bij alarmen (en de kwartaalijkse evacuatie-oefeningen ook). De installatie wordt echter ook gebruikt voor andere zaken. Hier volgen enkele voorbeelden, waarvoor wij dit soort installaties in Nederland in ieder geval niet gebruiken.
Eén keer werd het overlijden van een medewerker in het gebouw vermeld en het verzoek om te gaan staan en een minuut stilte te houden.
Een ander voorbeeld was eerder deze week, toen werd omgeroepen dat Abhinav Bindra India trots had gemaakt door het winnen van de gouden medaille op het (zeer aansprekende) onderdeel luchtpistool 10 meter.
Vandaag was wel het toppunt tot nu toe, er werd namelijk aangekondigd dat om 12.30u het volkslied zou klinken omdat het morgen (15 aug) de nationale dag van India is. Om 12.28u werden we verzocht te gaan staan, en na 2 minuten stilte (iedereen stond klaar, want indiers zijn groot gebracht met hun volkslied) werd gemeld dat er een technische storing was. Veel Indiers oprecht verontwaardigd, want het volkslied is niet iets waar licht mee mag worden omgespronegn. Gelukkig hebben we om 15.00 alsnog gestaan voor de 55 seconden durende versie. Die 55 seconden heb ik niet getimed, dat wisten mijn collega's mij van te voren te vertellen. Morgen is dus de Nationale dag hier, wij zijn vrij en ons personeel ook. Dus het zal aanvoelen als een zondag.

Klein meisje, grote stap!

Na bijna 7 jaar komt er weer een nieuw fase aan. Onze geschiedenis met luiers gaat een nieuw hoofdstuk in. Het begon bij Carmen allemaal met katoenen luiers. Dat leverde extra stank en een substantieel aantal strijkuren. Tot lang heeft Carmen die luiers in en om het huis gebruikt, voordat we op papieren luiers overgingen. Bij Kirsten hebben we het nog eventjes geprobeerd, maar toen hadden de doeken al snel afgedaan, en Orla heeft ze nooit gezien. Carmen is inmiddels al helemaal uit de luiers, Kirsten heeft ze nodig voor de nacht, en hoeft bij het reizen ook al geen luiers meer om. Orla is nu de volgende fase ingegaan. Sinds we terug zijn in India trekken we haar onderbroekjes aan zonder luier, en het gaat goed! Zelfs de grote boodschap is al op het potje en daarna op de WC gedaan. Ze is vandaag weer naar school geweest, ook zonder luier! Uiteraard waren er de eerste dagen wat problemen met het afknijpen van de eerste druppels, maar de training van de sluitspieren gaat nu voorspoedig. Dus "uit de luiers!" zijn we nog niet, maar ons kleinste meisje heeft wel een grote stap gedaan in die richting.