Terug in India

Nog geen 12 uur na aankomst in India is een eerste balans van de terugreis en thuiskomst wel op te maken. De reis verliep aan de Singapore kant uitstekend, met dien verstande dat wij één dag te lang volgens het ons verstrekte visa zijn gebleven en dat dus op het vliegveld papiermatig goed moest worden gemaakt. Het was niet onze bedoeling om de douane meer werk te verschaffen, maar we waren ons er niet van bewust dat een visa bij ankomst voor 30 dagen wordt verstrekt en wij zijn 31 dagen gebleven. Na gisteren (donderdag) nog een halve dag te hebben kunnen werken, zijn Masjka, Orla en ik Carmen en Kirsten van een tweede en laatste 'sleepover' op gaan halen, om vervolgens door naar het vliegveld te gaan. De vader in het gezin waarmee we door een maand intensief contact wel echt bevriend zijn geraakt, werkt nog steeds in Mumbai en brengt dinsdag de spullen mee die niet meer paste in onze bagage. De beperkingen bij onze bagage zijn enerzijds de 100 kilo ruim bagage en anderzijds de hoeveelheid handbagage die we tegelijk met 3 (soms zelfstandige) kinderen over het vliegveld kunnen slepen. De schitterende nieuwe terminal 3 bood speel en winkel gemak, en beschermde ons tegen een stevig onweer buiten. We zaten op tijd in het vliegveld, maar al taxïend gingen we een half uur te laat de lucht in. Met 5 is de stoelkeuze een beetje uitproberen, dit keer zaten we 1 rij van drie met een gangpad ertussen en 1 rij van 2 erachter. Orla en Kirsten sliepen goed op de vlucht die in hun tijdszone van 19.15 tot 0.15u liep. Zij maakten met gemak een ruk van 4 uur. Carmen koos ervoor om filmpjes te kijken en zoetigheid te eten en zij viel 10 minuten voor de landing in slaap.
Als je terug naar India gaat, moet je jezelf mentaal voorbereiden op een voorval/situatie die niet is zoals verwacht of zoals de laatste keer. Dit keer bleken er onvoldoende immigratie papieren aan boord van het vliegveld. Het voorstel van de bemanning was om die in de terminal bij de douane in te vullen. Dat zagen wij echter niet zitten met 3 kinderen waarvan je niet weet hoe ze wakker worden. Dus toen iedereen het vliegtuig uitging hebben we de bemanning kunnen overtuigen van het feit dat wij toch echt die 5 formulieren in het vliegtuig wilden invullen, alvorens de kinderen wakker te maken en te gaan (ver)slepen. Dat maakte dat wij als laatste het vliegtuig uitgingen samen met een dronkaard. Voor die man hadden ze nog net geen bak koud water nodig. Daarna ging het voorspoedig, Carmen moest wel veel huilen, maar dat is eigenlijk altijd als je die wakker maakt, of dat nu na een half uur of na 6 uur slaap is. Het wekt in India altijd wel veel medelijden, en dat bespoedigd zaken eerder dan dat het ophoudt! Andrew was er, en thuis viel het mee, Mumbai heeft afgelopen week veel regen gezien en ondanks dat het huis constant "gedroogd" is door de airco is de eerste indruk toch wat muf. Ongetwijfeld dat er de komende dagen nog verrassingen (waarvan we zeker zullen berichten) komen. Echter voor nu, na een korte nacht want onze kinderen worden altijd tussen 6 en 7 wakker ongeacht tijdszone en nachtduur, zijn we in goede doen thuisgekomen.