Wat een dag

Het is zaterdag 13 december en Aram en ik zijn 8 jaar getrouwd. De kerst feestjes zijn in volle gang, want het merendeel van de ex-pats vertrekt eind van de week naar andere oorden. Dus besloten Aram en ik te gaan lunchen op deze dag. We hadden gehoord dat het Japans/Kantonese restaurant in een vrij nieuw hotel erg goed moest zijn, dus togen we naar Worli. Een deel van de stad dat op een 3 kwartier rijden ligt. Na een heerlijke lunch met Sushi, giga grote garnalen of mooie stukjes lam en tot besluit een heerlijk bounty ijsje, maar dan wel door een kunstige kok gemaakt, moeten we snel voort maken om weer naar huis te gaan. Normaal doe je daar dan ook een 3 kwartier over, tja het werd een dik half uur extra! Prescilla gebeld, 'we staan stil, geen idee waarom maar we komen zo spoedig mogelijk', de afweging gemaakt, 'gaan we nog naar het Hopping Bunnies feestje?' Dit is vooral een leuk feest voor Orla dus besluiten we toch zodra we thuis zijn direct weer in de auto te springen (nu met de kinderen) om naar Breach Candy te gaan. Een plek die ongeveer een uur naar het zuiden rijden bij ons vandaan ligt, onderweg passeren we weer het hotel waar we drie uur eerder lekker hebben gelunched. De reden van al dat trage verkeer, heel veel politie die sluizen hebben gemaakt van dranghekken zodat ze random auto's kunnen controlleren. Bij navraag aan de chauffeur of hij weet waarom er nu ineens allemaal goed bewapende posten zijn gecreerd zegt hij dat de politie waarschijnlijk een tip heeft gehad. Tja wij vragen ons dan af, is het waar of hadden ze gewoon zin de boel een beetje in het honderd te laten lopen, we hopen dat het waar was van die tip en dat ze ook nog iets vinden, we vrezen gewoon dat het een uiting van frustratie is.
Orla geniet van haar feestje, waar we gelukkig niet al te lang voor onderweg zijn, het geplande uur. De kerstman brengt een bezoek, maar Orla heeft daar vandaag duidelijk niets mee op en met groot geschreeuw zit ze bij mama op schoot naast de kerstman, terwijl haar zussen wel op schoot bij de kerstman zitten. Er wordt geklommen en gegleden, we eten hete pasta (met pepers) kijken naar een leuke poppenkast voorstelling en gaan weer 1 uur in de auto zitten. Thuis gekomen is er hier op RG een groots kerstfeest van een vriendinnetje van Carmen aan de gang, harde muziek, veel mensen, een entertainer die spelletjes doet, zoals dans wedstrijden. Er loopt een Kerstman rond er is eten in overvloed en het is best gezellig om veel mensen van school te zien. Carmen vertrekt meteen met haar vriendinnen en Kirsten en Orla zijn het eigenlijk heel snel zat, het is tenslotte al half 9, dus die twee gaan lekker in bad terwijl Carmen nog doorfeest. Tegen 10 uur ligt ook Carmen in bed. Het was me het dagje wel, heel anders dan 8 jaar geleden, maar of we dit toen konden bedenken, nou nee.