We zijn inmiddels ruim 2 jaar in India (2 jaar en 3 weken om precies te zijn) en wonen al meer dan 2 jaar in ons huidige appartement (langer dan we in ons eigen huis in Halsteren hebben gewoond). Om ons heen gaan sommige dingen langzaam. Een voorbeeld daarvan is de Worli-sealink’ een gigantische brug die een verbinding buitenom (over zee tussen Noord en midden Mumbai) moet maken naar het zuiden van Mumbai, lijkt me heel handig, maar die is nog (lang) niet af. Andere dingen gaan snel, zoals het komen en gaan in de expat wereld. Wij horen inmiddels bij de ervarenen, want het gemiddelde verblijf ligt op (of onder) de 2 jaar. Een eigen meting, geen officiele statistiek, maar zeker met de laatste verslechtering in de economie is er een extra golf aan mensen naar huis, of een enkeling door naar de volgende post. Mijn nieuwe baas en zijn gezin en een Nederlands gezin in ons gebouw zijn enkele voorbeelden van nieuwkomers. Vooral in de omgang met hen merk je dan dat je bepaalde routines hebt opgebouwd. Toen ik vrijdag eventjes snel buiten ging lunchen met mijn baas viel me dat op. Nadat de bestelling opgenomen was, vroeg ik de ober, deze nog eens te herhalen. Een van die dingen die je inbouwt om de foutenmarge te verkleinen. En tja, wat hij voorlas klopte, maar hij bracht 1 diet-coke te weinig. Je blijft hoopvol bij veel interacties en soms aangenaam verrast als iets spontaan goed gaat!
Is dat ervaring?
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten