maandag 21 april 2008

Lekker “zwart” eten

India is een land waar personeel niets kost, nou ja in onze optiek dan. Inmiddels heeft het aantal personeelsleden dat wij in dienst hebben plus de ‘geleasde persoon’ het aantal van 5 bereikt. Een forse bijdrage aan de Indiase (informele) economie, belasting betalen over dit loon lijkt even ondoenbaar (bureaucratie) als ongebruikelijk. Wij hebben ons van de volgende gemakken voorzien:

  1. Interiueurverzorgster; Juliana
  2. Kindermeisje (nanny); Prescilla
  3. Kok; Alice
  4. Strijk meneer; Ramesh
  5. Chauffeur; Andrew

Het is inmiddels heel normaal om zoveel mensen in je appartement te hebben rondlopen, iedereen heeft zijn eigen taak en specialiteit. Het is ons duidelijk geworden dat dit het beste werkt. Het samenvoegen van taken werkt gewoon voor deze mensen niet, ze hebben geen duidelijkheid meer en weten hun tijd niet goed meer in te delen. We hebben het geprobeerd met onze vorige nanny/kok, zij kon zich in de keuken terugtrekken en was er dan duidelijk niet voor de kinderen. Toen we vorig jaar hier aankwamen hadden wij het gevoel dat 2 mensen gelijktijdig in huis al erg veel was. Maar inmiddels zijn we eraan gewend, dus toen onze vorige nanny aangaf vanwege familie omstandigheden te moeten vertrekken hebben we naast een nieuwe nanny ook een kok aangesteld. Ze kan heeft veel ervaring bij Engelse expats opgedaan en kan veel verschillende gerechten maken en dat is erg fijn. Zo zijn we niet meer genoodzaakt alleen maar Indiaas te eten, want de keuken die je gewend bent blijft toch favoriete. Masjka houdt toch meer van de Westerse keuken, Aram vindt dat op zijn tijd ook erg lekker, Carmen en Kirsten eten alles na eerst een discussie over de ingrediënten, maar eten wat de pot schaft. Dan blijft Orla nog over, die heeft duidelijk de voorkeur voor de Indiase keuken ontwikkeld. Het bord is in een mum van tijd leeg als ze rijst, curry en gekruide groenten krijgt, voorheen mocht het ook nog heel pittig zijn. Eet ze Westers dan gaat het langzamer en laat ze duidelijk merken dat we meer overredingskracht moeten gebruiken om haar eten te geven. Inmiddels gaan er hele dierentuinen naar binnen, soms is haar mond zelfs een hangar.

1 opmerking:

Conny zei
Deze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.