Een Lustrum

Toen ik op het Dr. F.H. De Bruijne Lyceum zat, leerde ik voor het eerst wat een "lustrum" was. De school bestond 35 jaar en dat 7-de lustrum werd gevierd. Ik zal zelf toen nog niet halverwege mijn eigen 7-de lustrum geweest zijn. Maar inmiddels ben ik het gepasseerd. Dat is niet met veel poes pas gepaard gegaan. Misschien dat we het bij een juiste gelegenheid nog weleens vieren. Maar afgelopen vrijdag hebben we het bescheiden gehouden. 'S morgens heb ik van de kinderen en Masjka kado's gekregen. Vooral boeken en dvd's en mooie houtgesneden schaakstukken uit Rajastan. Uiteraard was er wat geknutseld en waren er kaarten en kado's met de post gekomen (waarvoor dank!).
Bij ons op het werk mag iedereen op vrijdag dragen wat hij wil, en terwijl de meesten dan rondlopen in T-shirt en spijkerbroek, had ik een vrolijke stropdas omgedaan. Ook had ik dropjes bij me en spekkies. En mijn Indiase collega's proberen dat wel uit, net als ik hun zoetigheid altijd probeer. Alleen in de ochtend sla ik hartige baksels af. Als er over mijn zoetwaar gevraagd werd hoe het smaakte dan zei ik over de spekkies dat ze zoet smaken en over drop dat die "different" smaakt. Veel eerlijke reacties op de drop krijg je overigens niet, maar ik hou me zelf ook vaak op de vlakte als ik iets uitprobeer. Over de spekkies waren ze enthousiaster.
'S avonds zijn we met de kinderen naar de Italiaan geweest in het Marriott Hotel in Juhu. Daar was een kok die met pizza bodem's gooide. De kinderen hielden het redelijk goed vol en na het uitblazen van 1 kaarsje, op een chocolade taartje dat we toe besteld hadden, zat de dag er weer op. Het enige nuttige meldbaar verder van de lustrum-dag, was dat ik Carmen de tafel van 5 weer eens kon laten opzeggen. Op naar de volgende!