De oude stad, Hoi An, was ooit een bloeiende haven en ontmoetingsplaats van de oosterse en westerse culturen, in het centrale deel van het vroegere Dai Viet, dat onder het gezag van de Ngyuen-vorsten viel. Gedurende enkele eeuwen was Hoi An een van de belangrijkste handelshavens in Zuid-Oost Asië. Hierdoor zijn er nog veel koopmanshuizen te zien, met ieder hun eigen geschiedenis. Iedere gemeenschap heeft ook zijn eigen 'assembly hall', waarin niet alleen samenkomsten plaats vinden maar waarbinnen ook een tempel is. De Japanners zijn hier ook langs gekomen en hebben een gemeenschap gebouwd. Daar is helaas niets meer van over, maar wel is de Japanse brug (overdekt) bewaard gebleven. De gids vertelde ons dat alles volgens het ying yang principe wordt gemaakt. Dat is met name in de daken terug te zien, met een golf beweging gecreerd door speciale dakpannen. Tevens heeft het stadje een aantal musea, wij bezochten het historisch en cultureel museum en het keramiek museum. Niet dat ze erg groot zijn, maar het geeft wel een indruk van het verleden. Het plaatsje Hoi An staat ook op de lijst van UNESCO's werelderfgoed, begin jaren '80 is al met de renovatie begonnen. Tevens heeft het stadje ook niet te leiden gehad van alle oorlogen die in het land gewoed hebben.
Al met al een mooi plaatsje, waar veel te zien is en door zijn compactheid ook erg goed wandelbaar voor kleine
beentjes. Wij hebben hier dan ook cultuur makkelijk in kunnen passen met een dagelijkse duik in het zwembad en hebben ook het strand, dat op 4 km hier vandaan ligt, bezocht. We hebben de gelegenheid gehad om een paar leuke uitstapjes te maken naar Danang en My Son. Tot slot hebben we ook onze garderobe uitgebreid. Tot zover Hoi An.
1 opmerking:
Zo leren we nog eens wat van de Vietnamese geschiedenis en cultuur! Erg leuk om alles mee te mogen lezen wat jullie allemaal beleven. Klinkt allemaal erg relaxed. Veel plezier nog. Groetjes Eveline
Een reactie posten