Vietnam is een heel groen land, de bergen zijn dicht bebost met een grote diversiteit aan bomen en bladeren. Om met Aram zijn woorden te spreken, ´ik vind het wel begrijpelijk dat de Amerikanen het blad weg wilden hebben, als je hier toch tussen moet vechten en dan nog die kleine Vietnamezen tegen kunt komen lijkt me dat geen pretje´. Moet je nagaan, dan hebben we nog niet eens het oorlogs museum in Ho Chi Minh City gezien, die schijnt een heel duidelijk 
beeld te geven van allerlei oorlogsgruwelheden. We zijn overigens ook niet van plan daar naar toe te gaan, een beetje moeilijk om dit uit te leggen aan kinderen van 6, 4 en 2, maar belangrijker nog ik weet niet of ik het zelf wel zo graag zou willen zien. Dat de mensheid soms meer dan gruwelijk met elkaar omgaat is mij zonder museum ook wel duidelijk. De oorlog kom je overigens niet expliciet tegen als er niet naar op zoek bent.
Het groen komt ook van alle rijstvelden 
die we om ons heen zien. Ieder vlak stukje land wordt geirrigeerd om rijst te verbouwen, in kniehoog water staan de mensen te werken. Vietnam behoort dan ook tot een van de grootste exporteurs van rijst in de wereld. Hier net buiten Hoi An zijn ook veel 
rijstvelden, daarnaast is het hier heel gebruikelijk om te fietsen, het is heel vlak, dus dat vormt ook geen drempel. Een fiets huur je hier voor 80 euro cent per dag. 
De mooie plaatjes spreken voor zichzelf.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten