Saigon

Thanh Pho Ho Chi Minh (Ho Chi Minh stad, gebouwd op de plaats van een oude Khmer-nederzetting, ligt in een gebied dat tot de 17de eeuw een dun bevolkte streek was met bossen, moerassen en meren. In 1698 is Saigon, zoals Ho Chi Minhstad heette voor de communistche machtsovername in 1975, gesticht als een deelgebied van de prefectuur Gia Dinh. Aan het einde van de 18de eeuw was Saigon al verbonden met Ben Nghe (het huidige Cho Lon) en het gebied ontwikkelde zich tot een belangrijk handelscentrum in de regio. In 1859 gingen Franse schepen voor anker voor de kust van zuidelijk Vietnam. De Fransen zetten troepen en wapens aan wal en begonnen aan de verovering van het land. Saigon werd nog hetzelfde jaar ingenomen en werd in 1864 uitgeroepen tot hoofdstad van de Franse kolonie Cochin-China. Met de kolonisatie kwam de modernisering van de stad. De Fransen dempten de oude kanalen, legden moerassen droog, contsrueerden wegen, straten en wijken en plantten talrijke bomen. Saigon groeide snel en kreeg enigszins het karakter van een Franse provinciestad. Na de deling van het land in 1954 werd Saigon de hoofdstad van de Republiek Zuid-Vietnam, tot de val in april 1975. De nieuwe revolutionaire regering doopte Saigon om tot Thanh Ho Chi Minh, naar de stichter van de moderne Vietnamese staat. Voor velen van de 6 miljoen inwoners is en blijft Saigon de naam van de stad.
In het huidige beeld van HCMC valt op dat de straten breed zijn, overigens is er wel een zeer grote scooter dichtheid die deze straten vullen. Eén van de eerste dingen die de Fransen aanlegden was een botanische tuin met beesten. Die bestaat nog steeds en is ook best de moeite waard. Qua Aziatische dierentuinen die wij bezocht hebben staat hij tweede in rangorde, boven die van Mumbai, maar ver onder die van Singapore. Je ziet dat men bezig is de dierenverblijven te vergroten en de giraffen zijn dan ook al best bevoorrecht. De tuinen zijn in 1864 aangelegd op initiatief van een botanicus en een dierenarts. Ernaast staat het in 1927 gebouwde Bao Tang Lich Su, historisch museum, waarin de ontwikkeling van de diverse culturen van Vietnam worden belicht. Tevens is er ook een waterpupput theater, waar wij als enige gasten (betaalden voor 7 personen) naar keken. Niet zo goed als in Hanoi, maar de kinderen genoten ervan en gaven de verschillen aan.
Op een promimente locatie in de stad staat een gebouw dat voor de communisten het symbool van de Zuid-Vietnamese decadentie was. Het voormalige preidentiële paleis dat nu Dinh Thong Nhat (reunification palace). Op 8 april 1975 werd de linkervleugel gebombardeerd en op 30 april van datzelfde jaar verpletterden Noord-Vietnamese tanks de ijzeren hekken voor het paleis en was de val van de Zuid-Vietnamese regering een feit. Tegenwoordig is het reunification palace een museum, dat en enkele maal per jaar voor officiële doeleinden wordt gebruikt. Absoluut de moeite waard om te bekijken, mooie ontvangstzalen, een biscoop en een helicopter plaats. Een 300 meter verderop staat de Nha Tho Duc Ba (Notre Dame of Onze Lieve Vrouwe-kathedraal), van buiten duidelijk mooier dan wat we binnen zagen. Ernaast staat het Buu Dien, hoofdpostkantoor, dat van binnen zeker de moeite van het bekijken waard is. Aarchitect Eiffel heeft zijn stempel gedrukt op het plafond, mooie boogconstructie en de loketten en fans maken het geheel van staal af. Iets doorlopend kom je bij Le Loi uit de straat waar hotel Rex aan staat. Aan het plein waar ook het Rex aanstaat staat het UBND Thanh Pho (ofwel het Volkscomité annex stadhuis). Zoals het herenigingspaleis het symbool is van het voormalige Zuid-Vienamese regime, zo is dit gebouw het symbool van de vroegere Franse koloniale machthebbers. Het door Ruffier overdadig versierde voormalige Hotel de Ville kwam in 1908 gereed. Tegenwoordig fungeert het als hoofdkwartier van het Volkscomité van Ho Chi Minh City. Helaas is het niet voor het publiek toegangkelijk, hoe mooi het van binnen ook moet zijn.
Tot slot hebben we nog een aantal tempels en pagodes bezocht, zoals daar zijn de Jade tempel, gebouwd in 1909 oor Kantonse boedhisten. De Chua Vinh Nghiem, de grootste pagode van de stad in Japanse stijl. De Mariamman Hindu tempel, van Zuid Indiase origine. In de wijk waar wij verblijven Cho Lon, zijn we nog en kijkje gaan nemen bij de traditionele kruiden markt en de vele tempeltjes en pagodes.
Aan al dit alles is nu een eind gekomen. Morgen ochted vliegen we met de eerste vlucht naar Singapore om de rest van de vakantie van Carmen, Kirsten en Orla te vieren. Maar daarover later meer. Wij Kijken terug op een mooie vakantie waarin natuur en cultuur hand in hand gingen met de behoeftes van kinderen die 2, 4 en 6 jaar oud zijn. Zij trokken dan ook de meeste aandacht en ons is vaak de vraag gesteld, ¨drie meisjes?¨ om ze vervolgens aan te raken.