maandag 29 september 2008

Zondag rustdag?

Zondag is de enige dag in de week dat we geen personeel in huis hebben en werkelijk waar dat is een verademing. De meisjes zijn inmiddels ook al zo ver dat ze redelijk zelfstandig te werk kunnen gaan, soms met het overhoop halen van van alles, soms met het kijken naar DVD's (Dribbel en de optocht is helemaal 'in'). Dat geeft ons de kans om wat langer dan 6 uur in bed te blijven, met regelmatig een forse hink stap sprong als we eruit komen, maar ala. Zo ook gisteren (zondag), Aram en ik hadden de avond ervoor een spelletje gespeeld met bovenburen en het was tegen twaalven voordat we in bed lagen, dus vonden we iets langer blijven liggen wel erg prettig. Rond 8 uur werden we gestoord feitelijk met de vraag om ontbijt op het balkon. We hebben dan wel een groot balkon, maar echt gebruiken doen we het niet, ten eerste omdat we geen echte zitplaatsen met tafel hebben en ten tweede omdat het regelmatig erg warm is en de vis lucht van te drogen vis NIET aantrekkelijk is. Maar goed de dames wilden op hun picknick set zitten dus zo gezegd zo gedaan, we moeten hen nageven dat het lekker was, beide de boterham en de temperatuur. De rest van de ochtdend wat in huis gedaan, we gingen namelijk lekker lunchen. Op zondag pakken alle 5 sterren hotels groots uit met 'Sunday brunch', wij gingen naar het JW Mariott. Heerlijk eten, schrikbarend dure wijn niet gedronken, genoten van de goede selectie aan desserts en de kinderen onderhouden door entertainers die dit iedere zondag doen. Twee uur later hadden we ons buikje rondgegeten en was het tijd voor het volgende programma onderdeel, verjaardagsfeestje en film. Kirsten had een uitnodiging voor een kinderfeestje, Indiaas geregeld, maar ze wilde graag gaan dus had Aram aangegeven wel met haar naar het zuiden te rijden, Orla ging dit keer ook mee. Dit kwam zo uit omdat Carmen en ik naar de film gingen, Bollywood dit keer. In ons gebouw woont een zekere heer Sidhwani en die blijkt een filmproducer te zijn. Zijn meest recente film is 'Rock on', over een rockband die uit elkaar viel en weer bij elkaar komt. Gisteren was de eerste showing met ondertiteling en daar hadden we kaartjes voor gekregen. Het is absoluut een leuke film, wel ruim 3 uur en duidelijk nog te moeilijk voor Carmen om het verhaal te begrijpen, maar ze heeft zich er kranig doorheen geslagen. Daarmee was onze zondag tot een eind gekomen, geen echte rustdag, maar wel eentje die niet tot verveling leidde.

Geen opmerkingen: