Amritsar

Vorige week maandagochtend rond 8 uur vlogen Anne-Claire en mijn persoon eerst naar Delhi om daar over te stappen op de vlucht naar Amritsar (Punjab, via het hotel hadden we een airport pickup geregeld, dus rond half 2 konden we ons opfrissen in onze kamer.
Die avond gingen we naar de 'Wagah border' ongeveer 30 km ten oosten van Amritsar. Hier wordt iedere avond met groots ceremonieel de grens tussen India en Pakistan gesloten, wat een patriotisme aan beide kanten van het hek. De een roept nog harder Hindoestan dan de ander Pakistan roept, maar er is geen spanning te bekennen, het is op zich een mooie ceremonie met het strijken van de vlaggen en het letterlijk sluiten van de hekken, een zwart donker groen aan Pakistaanse kant en een groen, wit orange aan Indiaase kant. Daarnaast zijn er militairen die een bijzonder uniform dragen en hun benen gestrekt tot op hun schouders gooien, veel voet stampwerk en trompet geschal. Het is er dagelijks ongelooflijk druk te zijn, zeker aan Indiaase kant, persoonlijk verdenk ik ze ervan de Indiers gewoon te betalen om daar aanwezig te zijn!?! Na dit ceremonieel zijn we terug naar het hotel gegaan, lekker gegeten van de biologisch (?) zelf geteelde groenten, nog een lekker kopje kruiden thee en wij doken ons bed in.


Na het ontbijd zijn we naar de andere toeristische trekpleister van Amritsar gegaan, de 'Golden Temple'. Wat een prachtig gebouw en wat een rust geven de gezangen die er de hele dag ten gehore worden gebracht. Je moet je voorstellen dat ergens midden in zo'n drukke Indiaase stad een groot vierkant meer ligt met daarom heen allemaal gebouwen. In het midden van het meer staat de heiligste plaats die het Sikh geloof kent, de gouden tempel. Inderdaad is het bovenste deel van de tempel helemaal goud kleurig en naar het schijnt zit er ook wel echt goud in. Het onderste deel is gemaakt van marmer dat is ingelegd met ander kleurig marmer. Om bij de gouden tempel te komen loop je over een marmeren brug, die voelt een beetje vettig aan je blote voeten want dagelijks wordt de hele tempel ingesmeerd met melk. Van binnen zijn er prachtige muur schilderingen, en wordt er uit de grote gebeds boeken voorgedragen. Helaas mocht er binnen in de tempel niet gefotografeerd worden, dat had nog wel een aantal heel mooie plaatjes kunenn opleveren. In het meer nemen mensen baden en bij de tempel kun je er ook een slokje van nemen. Daarnaast wordt er een maaltijd geserveerd en ademt alles gelijkheid uit. Sikh zijn een zeer vredelievend volk dat absoluut geen kaste systeem hanteert. Echt een aanrader, maar daar zijn er meerder van in India voor de vakantieganger.
Inmiddels was het tijd om naar het vliegveld te gaan en 's avonds rond 8 uur waren na zo'n 36 uur weer thuis en een hele ervaring rijker.