Taal

Even een blog over wat uitspraken van de kinderen. Misschien hier en daar niet helemaal samenhangend, maar wel leuk.
Carmen wil dezer dagen vooral weten waarom papa’s en mama’s langer op mogen blijven. Carmen gaat vaak niet gemakkelijk slapen, ook al is ze overduidelijk aan het einde van haar latijn. Dat merken wij aan huilen bij het minste of geringste. Dat zeggen we haar dan ook, je bent duidelijk moe. Vandaag had ze als weerwoord dat huilen niet altijd betekent dat ze moe is! Waarop Kirsten zich ermee bemoeit en zegt: “Nee papa, ze kan bijvoorbeeld ook moeten huilen omdat ik bijna dood ga”?!

Daar waar Carmen het Nederlands goed blijft beheersen, op een paar versprekingen na, gebruikt Kirsten vrij veel engelse grammatica voor Nederlandse zinnen. Ik zal daar nog wel eens een paar voorbeelden van verzamelen. Orla leert de talen door elkaar en dat leidt ook wel eens tot begrijpbare maar komische uitspraken. Voor een belangrijke feestdag afgelopen donderdag (9 okt) mocht Orla op voorafgaande woensdag in Indiase kleding naar school. Terwijl Carmen en Kirsten juist die dag vrij hadden vanwege parent-teacher conferences. (hierover later nog wel meer) Orla werd door Prescilla in haar Indiase tenu gehesen en kwam triomfantelijk in de woonkamer showen (zie foto) met de uitspraak “Orla is een Indiaan!”