Het verleden bewaard

Toen Mumbai nog Bombay was en de Raj hier nog heerste was het voor de oorspronkelijke Indiase bevolking niet altijd even makkelijk. Maar ook toen gold al, “als je geld hebt kun je alles kopen”. Dat blijkt wel uit het volgende verhaal.
‘Elk legendarische hotel behoeft een mythe. De Taj (Taj Mahal & towers; hotel in Mumbai) zou door een fout verkeerd om zijn gebouwd, met de achterkant naar de zee. De man zou daarom uit schaamte zelfmoord hebben gepleegd. Niet waar. De zelfmoord is wel waar, want de architect was ongelukkig. Maar toen de Taj werd gebouwd (1903), was men nog niet zo dol op de zee. Strandcultuur bestond niet. De rijke Jamshetji Tata, een Parsi, liet het hotel bouwen uit woede omdat hem de toegang werd geweigerd tot de chique hotels in de stad. De Engelse machthebbers hadden het niet zo op de Parsi’s en vreesden hun invloed.
In 1924 werd pal voor de deur van het hotel de Gateway of India neergezet, een triomfboog ter ere van het bezoek van de Britse koning George V. Sindsdien kan het uitzicht niet meer stuk. Het interieur in het originele deel is van een bijna onwerkelijke schoonheid. Vooral het houten trappenhuis, waarin trappen en balustrades over en weer kruisen, oogt magnifiek. Nog steeds is het hotel zeer geliefd bij hoge kasten en de nazaten van de Maharadja’s voor hun kleurrijke, dagen durende huwelijken.’
Aram en ik zijn hier recent een kopje gaan drinken. We hebben toen de lift naar de bovenste verdieping genomen en zijn het trappenhuis naar beneden gelopen. Ik heb veel foto’s gemaakt van dit zeer mooie (bijna enige in de stad) stukje cultuur. Hieronder een voorproefje van de ruim 50 foto’s.