De keizerlijke citadel

Woensdag hebben we een rustige ochtend gehad, een beetje bij geslapen en de kinderen hebben zich vermaakt met boekjes lezen. In de middag zijn we met een drakenboot richtiing de Thien Mu pagode (Pagode van de Hemelse Dame) vertrokken. We voeren over de Parfum rivier (Song Huong) langs Hue en onder de verschillende bruggen door. De pagode is in 1601 in opdracht van Nguyen Hoang gebouwd. De zeven verdiepingen van de achthoekige tempeltoren (Phuoc Duyen) vertegenwoordigen ellk een andere incarnatie van Boedha. Vooral de 2000 kg wegende pagode klok die generaties lang te horen was in een straal van 15 km, trok de aandacht van ons gezelschap, helaas hebben wij hem niet op volle sterkte kunnen luiden. We hadden geen goede stok/hamer bij ons en de elleboog geeft een wat zachter geluid! De hoofdtempel, Dai Hung, staat in een fraai aangelegde tuin met mooie sierstruiken en bomen. In deze prachtige tempel staat een bronzen beeld van de Maitreya Boedha. Daarna hebben we de zeer grote schildpad bereden, tenminte de kinderen en met name Orla vonden dat een goed idee.
Bij terugkomst aan de kade hebben we lekker Vietnamees gegeten met uitzicht op de stalen geklinkerde brug die steeds van kleur veranderde. De volgende morgen zijn we bijtijds met een busje naar de oude citadel gebracht om de overegebleven delen van het keizerlijke paleis te aanschouwen. Vietnam heeft door de eeuwen heen heel wat afgevochten, maar het tet-offensief in 1968 heeft met name van dit oude bouwwerk niet veel overgelaten. Inmiddels heeft ook de overhei ingezien dat deze oude cultuur van belang is, al is het maar voor de toeristen. Daarnaast is het ook een heritage site van Unesco, dus van die kant komt er ook geld om de stad in oude eer te herstellen. Dat betekent niet dat we ons een volledig beeld hebben kunnen vormen van hoe de citadel, de verboden purperen stad en de paleizen van de keizers er hebben uitgezien, ik vrees dat het hele herstel nog vele jaren in beslag zal nemen, maar datgene wat we hebben gezien was de moeite meer dan waard. Tot slot mochten Carmen en Kirsten nog op een olifant rijden, mama moest mee omdat ze nog te jong zijn om alleen te gaan. Dus een rondje om de gouden waterbrug gereden, met een mooi plaatje voor het Thai Hoa paleis (Paleis van de opperste harmonie).