Thee plantage en ander moois

Na ons zaterdagochtend avontuur hebben we de rest van de dag de overige bezienswaardigheden van Darjeeling bekeken. Maar niet nadat we eerst rond 7 uur een ontbijt genuttigd hadden en toen tot een uur of 10 hebben gerust.
We hadden inmiddels al veel thee plantages gezien, maar er nog geen bezocht, dus zijn we naar Happy Valley gegaan. Het proces van de struik naar het doosje is als volgt, geroofd van Wikipedia:
"Theestruiken groeien in een tropisch of subtropisch klimaat. De plantages liggen meestal op een berghelling. Hierbij geldt dat hoe hoger de plantage ligt, des te beter de kwaliteit van de thee zal zijn. Als de theeplant vier jaar oud is, kan er voor het eerst worden geoogst. Het oogsten vindt plaats met de hand of machinaal. Bij de oogst worden alleen de jonge blaadjes geplukt. Handmatig plukken geeft het beste resultaat. De oogst kan gedurende het gehele jaar plaatsvinden. De beste kwaliteit wordt echter geplukt in de droge moessontijd.

De meest bekende zwarte thee krijgt na de pluk een aantal behandelingen:

• verleppen - de thee wordt uitgespreid en krijgt een dag de tijd om te verleppen.
• rollen - de theebladeren worden gedurende een half uur gerold tussen twee horizontaal draaiende vlakken. Hierbij komen stoffen vrij die voor het fermenteren nodig zijn.
• fermenteren- in een koele geventileerde ruimte absorberen de theeblaadjes zuurstof. Dit duurt een aantal uren.
• verhitten - de thee wordt verhit tot 80 - 90°C. De fermentatie stopt en de thee wordt ook ontsmet. Hierna is de thee zwart geworden.
• drogen- na het verhitten wordt de thee volledig gedroogd.
• sorteren - de blaadjes worden gesorteerd op grootte met behulp van verschillende zeven. De betere theesoorten bestaan uit grotere blaadjes. "

De gids in de fabriek liet dit proces zien en terwijl we daar waren werd de eerste pluk van die dag afgeleverd. Op deze plantage wordt alles nog met de hand geplukt, daarom zal Harrods in London de thee ook wel graag afnemen. Happy valley is één van hun leveranciers, want zoals ze zelf beweren is dit de allerbeste thee! Als we thuis zijn zullen we wel eens een thee proeverij doen, want van die zeer goede thee hebben we een aantal pakjes gekocht.
Daarna bezoeken we het Tibetan refugee self-help centre, opgericht in 1959 geeft het onderdak aan vluchtelingen. De mensen die er wonen zijn van alle leeftijden, baby tot bejaard en werken aan allerlei handarbeid. Er wordt wol gesponnen en geverfd, daar worden dan tapijten van gemaakt. Maar ook hout- em leer bewerking worden er uitgevoerd. Carmen en Kirsten vonden het spinnen van de wol erg interrresant en de vrouwen die dat doen waren verguld met hun aandacht. Er was ook een creche voor de opvang van kindjes die nog niet naar school gaan en zo is er dus een hele comminiteit ontstaan. In een foto tentoonstelling werd wel duidelijk dat de omstandigheden van het centrum met het klimmen der jaren aanzienlijk zijn verbeterd.
We hebben die middag ook nog een snelle blik in de botanische tuin geworpen, maar omdat de tijd van het jaar niet van de bloeiende bloemen is was het vooral de diversiteit aan bomen en struiken en dat is toch wel wat minder uitdagend. Tot slot nog een High tea gedronken in het oudste hotel van Darjeeling, het Windamere, maar dat is meer vergane glorie. Er was naast dat hotel nog wel een kleine tempel, de Bhutia Busty Gompa. Vanaf de berg haden we een mooie aanblik op de ondergaande zon tegen de Kangchendzonga. Dus zo zagen we de berg in het ochtend en avond gloren op dezelfde dag. Tevens was dit de laatste dag van de vakantie, zondag 2 november vlogen we terug naar Mumbai, een reisdag van bijna 15 uur! Maar we kijken terug op een hele mooie vakantie, eens wat anders dan zwembaden.