Piano

Vorig jaar heb ik (Masjka) voor mijn verjaardag een piano gekregen, en sinds het begin van dit jaar ben ik begonnen met piano les. Net voor de zomervakantie gaf Carmen aan dat ze ook graag les wilde, dus is ook zij begonnen. We vinden het allebei erg leuk om te spelen, oefenen doen we regelmatig, al zou met de regelmaat van de klok ons beter vormen. Zoals het gezegde immers zegt oefening baart kunst, maar ja beiden lijden we een beetje aan het 'moeten' syndroom, als iets moet dan doen we het met minder plezier. Voor een kind leidt dat nog wel eens tot confrontaties, als moeder krijg je gewoon te horen, waarom oefen jij dan niet?
Oefenen was de afgelopen weken hard nodig en dat hebben we beiden op onze eigen manier gedaan. We hebben vandaag namelijk ons eerste piano examen afgelegd! Diegene die Masjka kennen weten dat het niet een gemakkelijke taak is haar aan een examen te krijgen, Carmen vond het nog gewoon spannend. Toen onze docent, Benny, enkele maanden geleden al sprak van een examen heb ik hem direct uit de droom geholpen dat dat aan mij niet besteedt is, ik wil piano spelen omdat ik het leuk vind en niet omdat ik nu alsnog de ambitie heb om concertpianist te worden. Maar ja in het prestatie-gerichte India liggen de waarden en normen iets anders, eigenlijk tel je niet mee als je geen examens doet. Dus heeft hij mij min of meer overgehaald, beter een keer laten zien dat het niet aan mij besteedt is, dan continue de discussie daarover voeren.
Tijdens de afgelopen weken heb ik Benny tijdens onze lessen meermalen gewaarschuwd dat ik als ik het examen al haal dat met de hakken over de sloot zal doen, heb tenslotte mijn naam hoog te houden! Nou dat zou het schandaal van de school zijn, nee dat kon echt niet. Ik heb hem duidelijk gemaakt dat ik zo veel als mogelijk zou oefenen, dat heb ik dus ook oprecht gedaan, maar meer is altijd beter.
Carmen mocht als eerste, ze deed het erg goed, helaas weten we pas over drie weken hoe goed ze het gedaan heeft, maar de wat norse Engelsman doorstond zij goed! Daarna was ik aan de beurt, en laten we het er maar op houden dat als ik geslaagd ben dat inderdaad met de hakken over de sloot is, maar ik kan naar eer en geweten zeggen dat ik mijn best heb gedaan.
Na het lezen van dit stukje heb ik (Aram) hier wel wat aan toe te voegen. We redigeren elkaars stukje wel vaker, vooral om de "dt"'s en het lijden met lange en kort ei te corrigeren. Maar nu wil ik wel wat inhoudelijks toevoegen. De tijd zal ons moeten leren of onze dochters wat van het plezier in examens van hun vader hebben meegekregen. Maar hoe dan ook, datgene wat de beide dames kunnen spelen is mooi om te horen en een enorme verbetering van beider startpunt en daar gaat het uiteindelijk om!